Η αναδρομή θα χωρίζεται σε τρεις περιόδους, κάθε μια απο τις οποίες συμματοδότησε την εξέλιξη του αθλήματος, μέσα απο σημαντικά γεγονότα και σημεία αναφοράς. Οι πληροφορίες, τα ονόματα, τα γεγονότα και η προσφορά όλων αυτών που ασχολήθηκαν έστω και λίγο με αυτό το ιδιαίτερο σπορ δεν μπορούν να μετρηθούν σε λέξεις, γι’ αυτό και πρέπει να απολογηθούμε προκαταβολικά για όλα κι όσους τύχει να μην αναφέρουμε.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ (1997-2005)

Η σεζόν 1997-1998 έμελλε να είναι αυτή που το πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδόσφαιρου σάλας στην Ελλάδα έλαβε, υπό την αιγίδα της ΕΠΟ, για πρώτη φορά δράση. Αξίζει να αναφέρουμε ότι είχαν προηγηθεί 2 πειραματικά πρωταθλήματα futsal τα οποία οργανωθήκαν από τους συλλόγους που είχαν δημιουργηθεί ήδη, με πρότυπο το ρωσικό και το ισπανικό futsal, και κατακτήθηκαν και τα δυο από την ομάδα του Κερατσινίου. Οι άνθρωποι της ΕΠΟ, βλέποντας ότι το μίνι ποδόσφαιρο έχει προοπτική να εξελιχτεί στην Ελλάδα, δεν έχασαν την ευκαιρία να το εντάξουν στους κόλπους της ομοσπονδίας και να ανακοινώσουν το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα futsal σε 3 ηλικιακές κατηγορίες (Ανδρών, Εφήβων, Παίδων) με τη συμμέτοχη 58 ομάδων συνολικά. Η κατηγορία των Ανδρών απαρτιζόταν από 19 ομάδες ενώ των Εφήβων και των Παίδων από 18 και 21 αντίστοιχα. Calcetto, Γέρακας, Κερατσίνι, Κολλέγιο, Ζωγράφου, Ηνίοχος, Άγιος Λάζαρος, Δούκας, Σαλαμίνα και ΠΑΟ ήταν μερικές από τις ομάδες που πρωταγωνίστησαν σε αυτό το πρωτάθλημα, με το Calcetto και τον Άγιο Λάζαρο να φτάνουν στον τελικό και την ομάδα του Κηφισιάς Θ.Ντάρλα να πανηγυρίζει τον πρώτο της τίτλο. Από τη μια μεριά η ομάδα του πρώην άσου του Παναθηναϊκού Κώστα Μαυρίδη και από την άλλη οι Δεμοίρος, Πρίφτης, Βανδώρος, Λιούτας, Κυρίτσης με αρχηγό τον αείμνηστο Δημήτρη Νικολάου αναμετρήθηκαν στον τελικό στο κλειστό γήπεδο της Ηλιούπολης και σε ζωντανή μετάδοση από το συνδρομητικό κανάλι SuperSport.

Ο αγώνας ήταν διαφήμιση για το άθλημα, κάτι το οποίο φαίνεται από τη διακύμανση του σκορ, καθώς η κανονική διάρκεια έληξε 2-2 και τελικά στην παράταση η ομάδα του Calcetto κατάφερε να πετύχει 3 γκολ που της χάρισαν το πρωτάθλημα. Στις άλλες 2 κατηγορίες ο ΠΑΟ αναδείχτηκε πρωταθλητής στους Παίδες, ενώ ο Κόσμος Βορείων Προαστίων κυριάρχησε στους Έφηβους. Οι άνθρωποι της ΕΠΟ που ήταν υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή των πρώτων πρωταθλημάτων ήταν ο μετέπειτα πρόεδρος Βασίλης Γκαγκάτσης και ο τότε αντιπρόεδρος Ευστράτιος Παπαευστρατίου. Το πρώτο βήμα για την καθιέρωση των πρωταθλημάτων futsal είχε γίνει με πολλά προβλήματα οικονομικά αλλά και γραφειοκρατίας για τις ομάδες, αλλά το μικρόβιο είχε μπει για τα καλά σε αρκετούς οι οποίοι από την πρώτη μέρα της σάλας μέχρι και σήμερα όχι μόνο δεν σταμάτησαν να προσφέρουν στο άθλημα από οποιαδήποτε θέση, αλλά ενέπνευσαν και άλλους να έρθουν να ασχοληθούν και να το αναπτύξουν περισσότερο.

Η αρχή, λοιπόν, έγινε και για το πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς (1998-99) πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις, όμως όχι μόνο δεν μπόρεσαν να εφαρμοστούν εκείνη την περίοδο, αλλά πολλά από τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Κάποια από αυτά ήταν η οικονομική δυσχέρεια που αντιμετώπιζαν οι ομάδες τις επαρχίας κατά κύριο λόγο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κατέβουν στο πρωτάθλημα και να του δώσουν πανελλήνιο χαρακτήρα, η έλλειψη διοικητικού συμβουλίου για την πρόοδο του αθλήματος, η μηδενική κάλυψη από τα ΜΜΕ της εποχής, καθώς επίσης και οι άκαρπες προσπάθειες εξεύρεσης βασικού χορηγού.

Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα έχουν σταθεί εμπόδια στην πορεία του αθλήματος μέχρι σήμερα, με κάποια από αυτά να αποτελούν και τους λόγους οριστικής αναβολής του πρωταθλήματος, όπως συνέβη τις χρονιές 2003/04 και 2004/05 όταν η σάλα φάνηκε ότι ίσως είχε κουραστεί να ψάχνει τρόπο να επιβιώσει, η πρόοδος του χώρου είχε βαλτώσει για τα καλά και τα οργανωτικά λάθη και από τους διοργανωτές αλλά και από τις ομάδες παραλίγο να γίνουν ταφόπλακα.

Για τον λόγο αυτό η 8ετία από το 1997 έως το 2005 ορίζεται ως η πρώτη περίοδος της ιστορίας του futsal στην Ελλάδα.

Παρότι είχαμε δύο χρονιές (2004 και 2005) στις οποίες δεν ολοκληρώθηκε ποτέ το πρωτάθλημα, η δράση των ομάδων συνέχιζε και το πάθος των παικτών, των προέδρων και όλων όσων συμμετείχαν στις διοργανώσεις έδωσε στο άθλημα ώθηση και δύναμη να συνεχίσει και να βελτιώνεται. Σε τομείς όπως η τεχνική κατάρτιση των ποδοσφαιριστών και η τακτική ικανότητα των προπονητών βοήθησαν πάρα πολύ τα διεθνή τουρνουά που διοργανώνονταν συχνά στην Αθήνα με κορυφαίες και έμπειρες ευρωπαϊκές ομάδες, όπως τα Τουρνουά του Calcetto, καθώς επίσης και η προσωπική έρευνα του καθενός σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των ποδοσφαιρικών στοιχείων του σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Σημαντικό είναι να αναφερθούμε επίσης και στις αλλαγές που έφεραν οι υπεύθυνοι της ΕΠΟ με σκοπό να βελτιώνουν τη μορφή της λίγκας συνεχώς και να την εξελίσσουν δημιουργώντας τμήματα υποδομών και ηλικιακές κατηγορίες που δεν υπήρχαν, καθώς επίσης και τη Β’ Εθνική η οποία έδινε κίνητρο στις ομάδες να βελτιώνονται και να κυνηγούν συνεχώς νέους στόχους. Κομβικής σημασίας ήταν και η ίδρυση ανεξάρτητης ένωσης για το ποδόσφαιρο σάλας το 1999 η οποία χαρακτηρίστηκε ως η «φωνή των σωματείων της σάλας» στην ΕΠΟ.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τους πρωταθλητές αυτής της περιόδου και αφού αναφερθήκαμε στην πρώτη κατάκτηση πρωταθλήματος από το Calcetto-Athina ’90, η ομάδα της Κηφισιάς κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή άλλες 3 φορές (2000, 2002, 2003), ενώ το 1999 ο Κόσμος Βορείων Προαστίων και το 2001 ο Δούκας στέφτηκαν πρωταθλητές Ελλάδας. Το 2000 επίσης για πρώτη φορά είχαμε πρωταθλητή Β’ Εθνικής, τον Ερμή Κορυδαλλού, με τη σκυτάλη να παίρνουν τα επόμενα χρόνια ο Δίας Ηλιούπολης, ο Κόσμος Β.Π. και ο Αίαντας Παλλήνης (το 2005 το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής επίσης δεν ολοκληρώθηκε). Παράλληλα ξεκίνησε και το Κύπελο Ελλάδας απο το 2001 με τον ΑΣΕ Δούκα να το κατακτά 3 φορές (2001,2003, 2004) και την Αθήνα 90 μια φορά (2002). Μην ξεχνάμε φυσικά και τα τμήματα υποδομών που αποτελούσαν απο τότε τους πνεύμονες των σωματείων και αγωνιστικά, και οικονομικά. Για πρώτη φορά το 1999 δημιουργείται το πρωτάθλημα Παμπαίδων για να έρθει να προστεθεί σε αυτά των Παίδων και των Εφήβων, κάτι το οποίο έδειχνε τη θέληση των ομάδων να δημιουργήσουν παίκτες που θα αγαπήσουν το futsal από μικροί και θα δουλέψουν με αποκλειστικό σκοπό να στελεχώσουν κάποια στιγμή τα ανδρικά τμήματα. Σχεδόν όλες οι ομάδες που συμμετείχαν στην Α’ Εθνική συντηρούσαν τμήματα υποδομών, αλλά υπήρξαν και ακαδημίες ποδοσφαίρου που συμμετείχαν στα πρωταθλήματα με σκοπό να δημιουργήσουν στο μέλλον ανδρικό τμήμα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αρκετές ομάδες από την επαρχία (Χαλκίδα, Τρίπολη, Λαμία, Ναύπλιο) ενδιαφέρθηκαν ζεστά να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα της ΕΠΟ, αλλά με τον καιρό και αντιμετωπίζοντας μεγάλες οικονομικές δυσκολίες δεν κατάφεραν να αντέξουν μέχρι σήμερα.

Δείτε στην ενότητα ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ  όλη την προιστορία της Α Εθνικής.

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Από τα πιο ευχάριστα σημεία της περιόδου 1997-2005 είναι η δημιουργία Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Σάλας το 1998, με πρώτο ομοσπονδιακό προπονητή τον Βαγγέλη Παλάντζα, έναν άνθρωπο που ήταν από τους πρωτεργάτες της ελληνικής Σάλας. Ο Παλάντζας οδήγησε την Εθνική μας στον πρώτο της επίσημο αγώνα εναντίον της υπερδύναμης Ρωσίας. Για την ιστορία το σκορ έγραψε 24 γκολ υπέρ των Ρώσων έναντι κανενός για την Ελλάδα. Στο ίδιο ταξίδι, στη Μόσχα τον Δεκέμβρη του 1998 το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αντιμετώπισε τη Σλοβενία από την οποία έχασε με 9-2 με πρώτο σκόρερ στην ιστορία της τον Ιάσονα Δεμοιρο του Αθήνα ’90.

Δυστυχώς ο πρώιμος θάνατος του κ. Παλάντζα το 2001 δεν τον άφησε να πετύχει και την πρώτη του νίκη με τη γαλανόλευκη, κάτι που πέτυχε ο Λεωνίδας Τσουρής που ανέλαβε ύστερα την Εθνική Ομάδα. Ο κ. Τσουρής , ομογενής από την Αλβανία και προπονητής του Υπερίωνα τότε, κατάφερε να σημειώσει 7 νίκες σε 14 παιχνίδια, παρότι δεν έμεινε στο τιμόνι της Εθνικής περισσότερο από 1 χρόνο. Τον Ιούνιο του 2002 ο Σεργκέι Στούλοφ, ένας ικανότατος και γνωστός στην Ευρώπη προπονητής, αντικατέστησε τον Τσουρή στον πάγκο της Εθνικής την οποία οδήγησε σε 24 παιχνίδια με μόλις 4 νίκες, αντιμετωπίζοντας ωστόσο πολύ δυνατές ομάδες όπως η Σλοβενία το 2002, η Ρωσία, η Ισπανία, η Πορτογαλία το 2003 και η Ουγγαρία και η Κροατία το 2004. Αναμφίβολα τα ματς αυτά χάρισαν τεράστιες εμπειρίες στους παίκτες της Εθνικής τις οποίες με τη σειρά τους προσπάθησαν να μεταφέρουν στο ελληνικό πρωτάθλημα και να ανεβάσουν επίπεδο τις ομάδες τους. Αξιοσημείωτο θα ήταν στο σημείο αυτό να αναφέρουμε κάποιους από τους παίκτες που υπήρξαν βασικοί πυλώνες της Εθνικής εκείνης της περιόδου. Παίκτες όπως ο Παππάς, ο Λιούτας, ο Βανδώρος, ο Καρασάββας, ο Σοϊλεμές, ο Ζάχος, ο Μιχάλης, ο Γκουγκουλίτσας και αρκετοί ακόμα ήταν αυτοί που χωρίς καμία ιδιαίτερη γνώση και εμπειρία στη Σάλα κατάφεραν να συλλέξουν όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσαν και, πέρα από την προσωπική τους βελτίωση, να αλλάξουν και τον τρόπο που παιζόταν το futsal μέχρι εκείνη τη στιγμή στην Ελλάδα.

Η εξέλιξη του Futsal στην Ελλάδα (2005-2010)

Η περίοδος 2005-2010 σηματοδοτεί τα χρόνια παγίωσης των Πρωταθλημάτων και Κυπέλων Ελλάδος σε όλες τις κατηγορίες στην χώρα μας, με τις ομάδες να οργανώνονται και την Ένωση Σαλας να παίρνει ενεργό ρόλο στην διοργάνωση. Οι πρωτεργάτες παίκτες του χώρου σιγά σιγά πλαισιώνονται απο νέα ταλέντα (όπως Αχής, Μπούσμπουρας, Γκαιφυλίας, Πάνου), οι προπονητές αρχίζουν να μαθαίνουν καλύτερα το άθλημα, και οι ομάδες να αποκτουν όλες έδρες σε κλειστά γυμναστήρια όπου και γίνεται πλέον η πλειοψηφία των αγώνων.

Τα πρωταθλήματα παίρνουν διαφορετική μορφή στον τρόπο διεξαγωγής τους, με play off τίτλου για τους πρώτους 4, και play off κατάταξης για τις θέσεις 5-8. Η Αθήνα ‘90 έχοντας παγιώσει την κυριαρχία της, αρχίζει να μεγαλώνει τις παραστάσεις τις με αγώνες στο εξωτερικό για το UEFA Futsal Cup. Στην διοργάνωση αυτή αντιμετώπισε πρωταθλήτριες ομάδες από ολη την Ευρώπη κερδίζοντας πολύτιμα στοιχεία σε οτι έχει να κάνει με την τακτική, τον τρόπο παιχνιδιού, τις εμπειρίες αλλα και σε θέματα οργάνωσης. Η πορεία της όλο αυτό το διάστημα μεγαλώνει το χάσμα απο τις άλλες ομάδες με αποτέλεσμα η εμπειρία και οι παραστάσεις της να υπερισχύουν κάθε φορά των άλλων ομάδων. Αποτέλεσμα αυτού ειναι τα συνολικά 11 συνεχόμενα πρωταθλήματα έως και το 2016 καθώς επίσης και η μεγάλη πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες του Futsal Cup. Τον Σεπτέμβρη του 2009 στο Σαρλερουά του Βελγίου η ομάδα του Απόστολου Μπελτσίδη κατάφερε να τερματίσει στην δεύτερη θέση του ομίλου με 4 βαθμούς πανηγυρίζοντας μια τεράστια επιτυχία για τον σύλλογο και για ολόκληρη την ελληνική σάλα. Η πρόκριση αυτή ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας τρελής προρείας των πρασίνων τα τελευταία χρόνια που τους έδωσε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν την ίδια σεζόν ομάδες όπως η Καιράτ, η Αράζ αλλά και η Λετονική Νίκαρς την οποία και κέρδισαν κατακτώντας έτσι την τρίτη θέση ανάμεσα σε κορυφαίες επαγγελματικές ομάδες.

Κινήσεις ανάπτυξης και εμπειριών γίνονται κι απο άλλες ομάδες όπως τα Εκπαιδευτήρια Πλάτων (συμμετοχή στο άτυπο Κύπελο Κυπελούχων – Recopa Cup 2006 και αντιστοιχα ταξίδια προετοιμασίας σε Ιταλία και Τσεχία), η Ολυμπιάδα Αγ. Παρασκευής (με την συμμετοχή της σε τουρνουά στην Ισπανία) κι ο Μινώταυρος  σε τουρνουά στη Ρώμη το 2009 που εκπροσωπησαν την χώρα μας αλλά και πρόσθεσαν σημαντικότατες εμπειρίες σε παίκτες και προπονητές.

Δείτε εδώ το όλο το παιχνίδι του Πλάτωνα με αντίπαλό την Azkar Lugo.(τα ελληνικά γκολ στο 28:48/1:08:43)

Στο Κύπελο αντίστοιχα, η πενταετία αυτή βρίσκει τους Αθήνα 90 (2007 και 2010), Πλάτων(2008), Ηλιούπολη(2009) να κατακτούν το τρόπαιο, με τις διοργανώσεις 2008 και 2009 να γίνονται υπο εξαιρετικές συνθήκες που διαφήμισαν το άθλημα (διοργανωμένες απο το Σωματείο Δημήτρη Νικολάου) κι οι οποίες έφεραν πολλούς νέους φίλους στο άθλημα. Η τηλεόραση παίρνει ενεργό ρόλο μέσα απο την ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ (Sport+) και δείχνει παιχνίδια διαφημίζοντας ετσι το παιχνίδι και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Δείτε στο κανάλι μας στο youtube τους Τελικούς Κυπέλου αυτής της περιόδου

Τα μαυρα σύννεφα όμως έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους. Ο θάνατος το Δ.Νικολάου το 2007 ενός ανθρώπου που πέραν της ισχυρής προσωπικότητας του, αποτέλεσε και μια απο τις μεγαλύτερες ελπίδες του αθλήματος να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο και να αναπτυχθεί λόγω των γνώσεων και τις δίψας του για το άθλημα. Ο ιδρυτής του futsalhellas.com άφησε μια μεγάλη παρακαταθήκη μέσα απο τα έργα και τις ημέρες του, εμπνέοντας πολλούς να ασχοληθούν με το futsal, ακόμα και μετά θάνατον. Το μεγαλύτερο κληροδότημα του φυσικά ήταν το site futsalhellas.com που ακόμα και σήμερα αποτελεί το μοναδικό που καλύπτει μόνο αυτό το άθλημα και αποτελεί την εγκυκλοπαίδεια του χώρου. Μαζί με τον δημοσιογράφο Κώστα Χρυσάφη δημιουργησαν ένα τεράστιο αρχείο απο όλα τα πρωταθλήματα κάθε έτους, που κατέγράφε καθε εβδομάδα τα τεκταινόμενα στον χώρο και έδινε βήμα στους ανθρώπους του χώρου να εκφραστούν και να αναδειχτούν. Παράλληλα μεγάλες δυνάμεις του χώρου δυστυχώς αποχωρούν απο το πρωτάθλημα αφήνοντας δυσαναπλήρωτα κενά και λιγότερο ανταγωνισμό. Ο Εθνικός Αστέρας(2007), τα Εκπ. Πλάτωνα(2008), και μετέπειτα η Ηλιούπολη (2012), όλες έπαψαν να υπάρχουν ξαφνικά παρά τις επιτυχημένες ομάδες που είχαν, κυρίως για οικονομικούς λόγους.

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Η Εθνική ομάδα κάνει σε αυτή την περίοδο ολοένα και περισσότερα ταξίδια για φιλικά, πληθαίνοντας τις εμπειρίες της, και αποκτώντας δειλά δειλά προσωπικότητα στα παιχνίδια της. Τον Απρίλιο του 2005 τα ηνία της Εθνικής Ομάδας αναλαμβάνει ο Γρηγόρης Γκουγκουλίτσας ο οποίος στον ένα χρόνο παρουσίας του προλαβαίνει να κοουτσάρει μόλις 4 παιχνίδια. Τον διαδέχεται σύντομα ο Δημήτρης Νικολάου ο οποίος δεν προλαβαίνει (λόγω ασθένειας)  να κοουτσάρει την ομάδα σε επίσημο παιχνίδι και σειρά παίρνει, για δεύτερη φορά στην καριέρα του, ο Σεργκέι Στούλοφ του οποίου το πέρασμα αυτή τη φορά θα είναι αστραπιαίο, μόλις 2 μήνες, κάνοντας έτσι τον Στέφανο Σοιλεμέ τον έκτο προπονητή στην ιστορία της Εθνικής τον Ιανουάριο του 2008. Ο Σοιλεμες μέχρι και την αποχώρηση του Στούλοφ υπήρξε ενεργό μέλος του ρόστερ της Εθνικής με 11 γκολ σε 53 συμμετοχές αλλά και βοηθός του στο δεύτερο περασμα του απο την Ελλάδα. 13 μήνες ύστερα οι παίχτες του Σοιλεμέ θα καταφέρουν και την πρώτη πρόκριση της Εθνικής σε Main Round Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Πάολα της Μάλτας με 3 νίκες απέναντι σε Αλβανία, Γεωργία και Μάλτα. Η Εθνική μας στο main round αντιμετωπίζει στην Αμβέρσα τις Σερβία, Βέλγιο και ΠΓΔΜ πραγματοποιώντας και εκει καλές εμφανίσεις παρά τον αναμενόμενο αποκλεισμό. Η πρώτη αυτή σοβαρή επιτυχία ανεβάζει τις φιλοδοξίες της ομάδας που αρχίζει να πατάει πιο γερά στα πόδια της και ανοιγει την όρεξη για όλο και περισσότερα πράγματα σε παίκτες και προπονητές.

Δείτε στην ενότητα Εθνική Ομάδα όλη την προιστορία και τους σκόρερ των αγώνων της.

Η 3η περίοδος εξέλιξης  (2010-2017)

Η οκταετία 2010-2017 αποτελεί την περίοδο όπου το ελληνικό futsal αποκτά πλέον ανταγωνισμό και αληθινή γνώση για το άθλημα. Οι παίκτες της δεύτερης γενιάς αφού πλέον έχουν αρκετές εμπειρίες από αγώνες της Εθνικής αλλά και μέσα από το ίδιο το πρωτάθλημα που ολοένα και ανεβαίνει επίπεδο, τουλάχιστον στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, πλαισιώνονται από ταλέντα που έχουν μπει στο άθλημα από πολύ μικρές ηλικίες στα πρωταθλήματα των υποδομών.Οι σύλλογοι δίνουν αρκετή προσοχή στις ακαδημίες τους δουλεύοντας με τους μικρούς αθλητές και μαθαίνοντας τους βασικές τακτικές του futsal και προετοιμάζοντάς τους έτσι να ενταχθούν μεγαλώνοντας σε πιο σύνθετα συστήματα σε επίπεδο Ανδρών. Αρκετοί ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές κάνουν την εμφάνισή τους στην μεγάλη κατηγορία και εξαιτίας της αποκλειστικής τους ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο σάλας από πολύ νεαρή ηλικία καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από αντίστοιχους που μεταπήδησαν από το κλασσικό ποδόσφαιρο καθώς είναι πιο άρτιοι τακτικά και κατανοούν πολύ καλύτερα το παιχνίδι έχοντας μεγαλύτερη έκθεση στο άθλημα και περισσότερα εφόδια γνώσης και κατανόησης των ιδιαίτερων καταστάσεών του. Oι ομάδες που πρωταγωνίστουν στις μικρές κατηγορίες είναι η Αθήνα ’90, Ερμής Ζωγράφου, Ηνίοχος με πολλές κατακτήσεις τίττλων σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες.

Το πρωτάθλημα Ανδρών αποκτά μεγαλύτερο ανταγωνισμό μετά και από την διάσπαση ομάδων όπως ο Εθνικός Αστέρας, ο Πλάτων, η Ηλιούπολη, οι παίκτες των οποίων δυναμώνουν άλλες ομάδες. Η Αθήνα 90 ανανεώνεται με ποιοτικούς παίκτες και δυναμώνει κι άλλο επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητά της σε κάθε σειρά τελικών μέχρι και το 2016 σημειώνοντας ένα σερί 11 πρωταθλημάτων, η Ολυμπιάδα με έναν ήδη στιβαρό κορμό δικών της αθλητών αποκτά παίκτες με εμπειρία και γίνεται σοβαρός διεκδικητής τίτλων. Ομάδες όπως οι Μινώταυρος, Ηνίοχος, Υπερίων δημιουργούν ξανά δυνατά σύνολα, διεκδικώντας τρόπαια και φτάνοντας σε τελικούς.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει το project του Δούκα τις χρονιές 2010 και 2011 όπου με αρκετά υψηλό μπάτζετ για πρώτη φορά στη σάλα και προσφέροντας στους αθλητές του επαγγελματικές συνθήκες δουλειάς, κατάφερε να συγκεντρώσει τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στις υπόλοιπες ομάδες, πλην αυτών της Αθήνας ’90. Το εγχείρημα αυτό των Εκπαιδευτηρίων δεν κατάφερε να επιστρέψει κάποιον τίτλο αλλά δημιούργησε έναν σοβαρό σύνολο ανεβάζοντας επίπεδο το πρωτάθλημα και τους τελικούς δίνοντάς τους έτσι έναν πιο επαγγελματικό «αέρα». Ύστερα από 3 χρόνια, λοιπόν, ο βασικός πυρήνας παιχτών του Δούκα αποχώρησε δίνοντας έτσι τη σκυτάλη στους νέους παίχτες της ομάδας οι οποίοι κατάφεραν να βρεθούν σε 2 ακόμα τελικούς πρωταθλήματος τις χρονιές 2013 και 2014. To 2015 o ΑΣΕ Δούκα επιστρέφει στις επιτυχίες με την κατάκτηση του Κυπέλου και το 2017 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, σπάζοντας ετσι την κυριαρχία της Αθήνα 90. Ο Δούκας ειναι δεύτερη πιο επιτυχημένη ομάδα, με 2 πρωταθλήματα, 4 κύπελα, και με τις περισσότερες παρουσίες σε τελικούς, μετά την Αθήνα 90,με  9 στο σύνολο.

«Σφήνα» στα δυο παραπάνω ζευγάρια τελικών, που προκρίθηκε ο ΑΣΕΔ, μπήκε ο Μινώταυρος το 2012. Η ομάδα του Ταύρου και του κ.Κεραμυδά κατάφερε να ενισχυθεί με παιδιά προερχόμενα από το κλασσικό ποδόσφαιρο οι οποίοι ταίριαξαν απόλυτα με την τότε ομάδα και παρουσίασαν ένα πολύ δυνατό σύνολο, ειδικά σε κομμάτια του ποδοσφαίρου που έλλειπαν μέχρι τότε από το ελληνικό futsal, όπως το physical game. Δυστυχώς η προσπάθεια αυτή δεν μπόρεσε να αντέξει άλλη χρονιά και ο Μινώταυρος συνέχισε να πρωταγωνιστεί αλλά χωρίς μεγαλύτερη επιτυχία από την παραπάνω.

Mπορεί στο πρωτάθλημα η Αθήνα ’90 να περίμενε κάθε χρόνο ποιόν θα αντιμετωπίσει στον τελικό για να στεφθεί τελικώς και πάλι πρωταθλήτρια, αλλά από την άλλη πλευρά ο θεσμός του Κυπέλλου μας έχει χαρίσει μεγάλους τελικούς και διάφορους νικητές.

Η Ολυμπιάδα Αγίας Παρασκευής εξαργύρωσε τα χρόνια δουλειάς και αφοσίωσης στο άθλημα με ένα Κύπελλο Ελλάδας το 2014 στο κλειστό του Λαυρίου με αντίπαλο την Αθήνα ’90. Βασιζόμενη σε έναν κορμό παιχτών που ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά μαζί από πολύ μικροί, κατάφεραν να πανηγυρίσουν έναν τίτλο και να αποδείξουν ότι δίκαια υπολογίζονται ως μία από τις ομάδες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στο πρωτάθλημα αυτά τα 20 χρόνια. Η επιτυχία της δεν σταμάτησε εκεί καθώς η «Σάντα» είχε ακόμη μια φανταστική χρονιά, αυτή του 2016, στην οποία κατόρθωσε να φτάσει πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο να κλέψει τον τίτλο του πρωταθλητή από την Αθήνα ’90. Σε μια σειρά τελικών που έληξε 3-2 υπέρ της ομάδας της Κηφισιάς η Ολυμπιάδα δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το brake που πέτυχε στον 3^ο τελικό στο Κλειστό της Πολιτείας για να γράψει ιστορία.

Παρόμοια πορεία, σε ότι αφορά τους στόχους και τα αποτελέσματα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι διέγραψε και η ομάδα του Υπερίωνα Γλυκών Νερών η οποία την διετία 2014-2016 ξεπήδησε από τις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα και αναδείχθηκε ως μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα. Στηρίχθηκε σε μια φουρνιά νέων παιχτών τους οποίους «πάντρεψε» με έμπειρους και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές από το 11×11 και το αποτέλεσμα ήταν, πέρα από το ότι απέδιδε εξαιρετικό ποδόσφαιρο, να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες ομάδες και αρχικά να φτάσει στον τελικό του πρωταθλήματος και την αμέσως επόμενη σεζόν να κατακτήσει το Κύπελλο. Δυστυχώς ούτε αυτή – όπως φαινόταν εξ αρχής- η σοβαρή και μελετημένη προσπάθεια κατάφερε να αντέξει στον χρόνο με αποτέλεσμα ο Υπερίων να βρίσκεται 2 χρόνια μετά στην Β’ Εθνική.

Οι μεγάλες ομάδες αρχίζουν να δηλώνουν έμπρακτο ενδιαφέρον για το futsal, με πρώτη την ΑΕΚ να κάνει την εμφάνιση της στο πρωτάθλημα 2008-09 της Β Εθνικής. Ενώ αρχικά η Ένωση πραγματοποίησε κάτι σαν απορρόφηση της ομάδας του Γέρακα στην συνέχεια και αντιμετωπίζοντας γραφειοκρατικά θέματα δημιουργήθηκε εκ νέου το τμήμα με νέο καταστατικό. Ύστερα από έναν ακόμη χρόνο στην Β’ Εθνική, η ΑΕΚ κατάφερε να εξασφαλίσει την άνοδο και να φτάσει σήμερα να πρωταγωνιστεί και να αποτελεί ίσως την πιο ισχυρή οικονομικά ομάδα στο ελληνικό futsal με ξεκάθαρη πλέον την υποστήριξη από την ΠΑΕ.

Το 2017 ο Παναθηναϊκός, ύστερα από πολλά χρόνια φημολογιών, έρχεται σε συμφωνία με την Αθήνα ’90 και κατεβαίνει στο πρωτάθλημα δείχνοντας ότι στόχος του είναι να πρωταγωνιστήσει με το «καλημέρα». Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός αυτός που δέχεται στους κόλπους του το νέο τμήμα χωρίς όμως να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην άσκηση διοίκησης όπως κάνει με τα τμήματα που έχουν δημιουργηθεί από το μηδέν στα 110 χρόνια της ιστορίας του. Κάπου εδώ πρέπει να αναφερθούμε και στο ενδιαφέρον που έχουν εκδηλώσει και άλλες μεγάλες ΠΑΕ (ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ και άλλες) για την δημιουργία τμήματος futsal στα πρότυπα μεγάλων Ευρωπαϊκών Ομάδων που το χρησιμοποιούν ως ένα από τα βασικά εργαλεία ανάπτυξης των ακαδημιών τους αλλά και σε επίπεδο πρωταθλητισμού όπως η Barcelona, η Benfica και η Sporting CP που βρίσκονται στην elite του παγκοσμίου futsal.

Το πρωτάθλημα παίρνει την σημερινή του μορφή με play-offs μεταξύ των πρώτων 8 ομάδων, και πολύ περισσότερα δυνατά παιχνίδια. Η Β Εθνική γίνεται θεσμός και πολλές ομάδες δηλώνουν συμμετοχή έστω και πειραματικά. Παραφωνία παραμένει η μη συμμετοχή απο ομάδες εκτός Αττικής, με το Ρέθυμνο να είναι η μοναδική ομάδα εκτός Αττικών συνόρων που μέχρι και σήμερα παλεύει με ιδιωτικά μέσα να παραμείνει ενεργή στα πρωταθλήματα. Η ένωση αποκτά κοινά αποδεκτές διοικήσεις, εκλεγμένες με νέες διαδικασίες, και σιγά σιγά οικοδομούν την βιτρίνα του ποδοσφαίρου σάλας, με γραφεία, υπαλλήλους, ετήσιο πλάνο αγώνων, και τις πρέπουσες διαδικασίες σε θέματα μεταγραφών, δελτίων, πειθαρχικών επιτροπών, και διοικητικών χειρισμών. Οι πρόεδροι των ομάδων επιχειρούν ενεργά να συνεργαστούν και να προωθήσουν το άθλημα, εισάγοντας σπουδαίους χορηγούς στο πρωτάθλημα όπως οι ΝΙΚΕ, Stoiximan, EΨΑ.

Πρόεδροι διατελούν οι:

2009-11     Ηλίας Μπέριος

2011-14      Kώστας Μαρινάκης

2014-15      Όμηρος Εμμανουηλίδης

2015-19       Θεόδωρος Ντάρλας

Παράλληλα με την χώρα μας, εξελίσσεται όμως και το futsal παγκοσμίως, με ραγδαίους ρυθμούς δίνοντας την ευκαιρία και σε άλλους τομείς όπως η διαιτησία να αποκτήσει παραστάσεις και εμπειρίες. Αρκετοί διαιτητές χρίζονται διεθνείς, και παίρνουν αγώνες σε υψηλό επίπεδο, και τελικές φάσεις EURO. Σταμούλης, Άννινος, Ασημακόπουλος, Χριστοδουλής ειναι μόνο μερικοί απο τους διαιτητές πάνω στους οποίους οι FIFA και η UEFA επένδυσαν για να ανεβάσουν το επίπεδο των διαιτητών στο futsal.

Δείγμα της ανάπτυξης του αθλήματος στην χώρα μας αποτελούν και οι μετακινήσεις Ελλήνων παιχτών σιγά σιγά σε πρωταθλήματα του εξωτερικού με αποκορύφωμα την μεταγραφή του 16χρονου τότε Κωνσταντίνου Πάνου από τον Υπερίωνα στην κορυφαία ομάδα του κόσμου, την πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης, Inter Movistar. Ένα όνειρο πολλών παιδιών στον κόσμο έγινε πραγματικότητα για τον νεαρό αθλητή ο οποίος αγωνίστηκε για 2 χρόνια για την ομάδα της Μαδρίτης,  και στην συνέχεια μετακόμισε για μια χρόνια στην Aspil Riverra Navarra και ύστερα στην El Ejido. Το παράδειγμα του είναι μεν το πιο φωτεινό, αλλά σε αυτή την περίοδο και άλλοι παίχτες έχουν αγωνιστεί ή αγωνίζονται σε ξένα πρωταθλήματα είτε επαγγελματικά είτε ερασιτεχνικά. Μερικοί από αυτούς είναι οι Μιχαλίτσης και Ντέλος (Κύπρο), Ράπτης και Κουτσιλάς (Αγγλία), Μοστριός (Ιταλία).

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Η Εθνική μας ταξιδεύει ολοένα και περισσότερο για αγώνες πληθαίνοντας τις εμπειρίες της, και την έκθεση των παικτών μας σε υψηλού επιπέδου αγώνες. Χαρακτηριστική η παρουσία σε 10ήμερο τουρνουά στην Λιβύη, και οι προσκλήσεις για πολλά φιλικά με μεγάλες δυνάμεις του χώρου. Κορυφαία στιγμή του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος αποτελεί η πρόκριση σε Main Round Ευρωπαϊκού τον Γεννάρη του 2013. Η Εθνική μας πηρέ την πρώτη θέση στον όμιλο απέναντι στην Ουαλία, στην Αρμενία και στην Βουλγαρία και 2 μήνες μετά αντιμετώπισε υπερδυνάμεις όπως η Πορτογαλία του Ρικαρντίνιο και η Σερβία. Το highlight αυτού του ταξιδιού ηταν η πρώτη νίκη σε Main Round απέναντι στους πολύ δυνατούς Πολωνούς φέρνοντας έτσι την Γαλανόλευκη στην τρίτη θέση του ομίλου. Η δεύτερη ιστορικά πρόκριση σε main round και σπουδαίες εμφανίσεις και νίκες επί μεγάλων ομάδων όπως η Ρουμανία, η Σλοβενία, και η Τσεχία (έστω και σε φιλικά), δημιουργούν μια γενιά παικτών που αρχίζει και βλέπει το όραμα μιας τελικής φάσης. Δυστυχώς η εξέλιξη διακόπτεται άκομψα καθώς η συνεργασία με τον Σ.Σοιλέμε διακόπτεται απροσδόκητα και η Εθνική μένει ανενεργή για πάνω απο 1,5 χρόνο. Το ποδόσφαιρο σάλας δεν έχει την πολυτέλεια να γκρεμίζει οτι χτίζει και αυτό το διάστημα αποτελεί πισωγύρισμα για το επίπεδο συνολικά του αθλήματος την ώρα μάλιστα που οι ομάδες εξελίσσονται αρχίζοντας να επενδύουν σε ξένους παίκτες, εκπαίδευση, και οργάνωση.

Τα 20 χρόνια του ποδοσφαίρου σάλας στην χώρα μας έχουν ηδη προσφέρει στους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό πολλές συγκινήσεις και έχει γεννήσει πολύ όρεξη και δίψα για ανάπτυξη. Ένα σπορ που δίνει ελάχιστη ανταμοιβή σε όσους ασχολούνται εντατικά, αλλά προσφέρει πολύ μεγάλη ηθική ικαοποίηση μέσα απο την ανάδειξη ταλέντων, την πρόοδο (τεχνικά) πολλών νέων ποδοσφαιριστών, αλλά και του υγιούς  ανταγωνισμού χωρίς τα συμφέροντα και τις προστριβές του επαγγελματισμού. Τα βήματα που πρέπει να κάνει είναι ακόμα πολλά, το κυριότερο όμως είναι να προστατευτεί από φανατισμό και τις παθογένειες του ελληνικού αθλητισμού. Σαν ένα άθλημα που αργά ή γρήγορα θα γίνει ευρέως γνωστό, οφείλουμε να το δούμε να μεγαλώνει όπως ένα παιδί, και να το βοηθήσουμε από όποιο ρόλο/πόστο μπορεί ο καθένας.

Το futsalhellas.com δεσμεύεται να παραμείνει κοντά στο άθλημα του ποδοσφαίρου σάλας όσο αυτό προχωράει και εξελίσσεται, και θα καταγράφει όσα γίνονται στα γήπεδα της Ελληνικής επικράτειας.