Ο Γιάννης Πάνου αποτελεί τον άνθρωπο κλειδί πίσω απο το οικοδόμημα της Ολυμπιάδας Αγ. Παρασκευής. Με πολύ κόπο και ζήλο διατηρεί όλα αυτά τα χρόνια την Ολυμπιαδα στο προσκύνιο, ενα σωματείο πρότυπο, κρατώντας μια οικογενειακή ατμοσφαιρα αλλα και παράλληλα κάνοντας βήματα πρωταθλητισμού. Στην γιορτή των 20 χρόνων δεν θα μπορούσε να μην μας πει κάτι για όσα έχει ζήσει και να μας περιγράψει τι βλέπει για το μέλλον.
Πες μας κάποια ιστορικά στοιχεια, πως και ποτε ασχολήθηκες με την Σαλα, τι σε τράβηξε στον χώρο;
Ξεκίνησα σαν ποδοσφαιριστής από τον Παναθηναϊκό και μετά έπαιξα στην Αγία Παρασκευή στο 11άρι. Με την σάλα ασχολήθηκα το 1993 με την Αθήνα 90 και το 1996 ίδρυσα την Ολυμπιάδα Αγίας Παρασκευής.
Γιάννη μετά απο 20 χρόνια, τι εχεις να θυμάσαι και πως σου φαινεται η εξέλιξη απο τότε;
Θυμάμαι τα πρώτα πειραματικά πρωταθλήματα και τον αγώνα που κάναμε να γίνει επίσημο πρωτάθλημα στην ΕΠΟ μαζί με τον Βαγγέλη Παλάτζα. Η εξέλιξη από τότε μπορώ να πω ότι είναι σε πολύ καλό επίπεδο αλλά έχουμε μείνει πίσω συγκριτικά με άλλες χώρες.
Ήσουν ένας απο τους ιστορικούς παράγοντες που περασε απο την Σαλα, τι σου άφησαν τα χρόνια στην Ολυμπιάδα;
Πιστεύω ο χώρος έχει μέλλον αλλά δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα οι ενέργειες που θα έπρεπε από την ΕΠΟ καθώς και από την Ένωση.
Tι πιστεύεις οτι πρέπει να εχει ενας παίκτης σαλας για να ξεχωρίσει; Ο παράγοντας τι ρόλο παίζει σε μια ομάδα;
Ένας παίχτης σάλας για να ξεχωρίσει θα πρέπει να έχει καταρχήν αγάπη για το άθλημα και εν συνεχεία πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα και γρήγορο τρόπο σκέψης.
Τελικά αξιζει ο χώρος να ασχοληθεί κανείς ή παραμένει ενα ωραίο χομπυ;
Αξίζει κάποιος να ασχοληθεί με τον χώρο αλλά όσο είναι ερασιτεχνικό είναι χόμπι. Πιστεύω ότι με την είσοδο στο πρωτάθλημα των ΠΑΕ θα έρθουν χορηγοί, ΜΜΕ, ΤV και θα έρθει κι ο επαγγελματισμός σε όλα τα επίπεδα.
Πως ονειρεύεσαι την εξέλιξη του αθλήματος;
Η εξέλιξη για μας που ασχολούμαστε πάνω από 20 χρόνια δε θα μπορούσε να είναι άλλη από ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα με συμμετοχή ομάδων από όλη την επικράτεια και με τη συμμετοχή πολλών εκατοντάδων χιλιάδων αθλητών και να γίνει η σάλα ένα από τα πιο δημοφιλή indoor αθλήματα στη χώρα.
Ποιούς παίκτες ξεχωρίζεις απο ολα αυτά τα χρόνια;
Υπάρχουν πολλοί παίχτες που έχουν ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια, απλά θα αναφέρω κάποιους που έχουν γράψει ιστορία στο άθλημα : Παναγόπουλος , Μαυραγάνης, Καρασάβας, Ζάχος , Γκουγκουλίτσας και από παράγοντες νομίζω πως όλοι οι ιδρυτές της Ένωσης σάλας συνέβαλαν ώστε να υπάρχει σήμερα το άθλημα στη χώρα μας.
Τι λείπει απο την Σαλα και τότε και τώρα;
Αυτό που λείπει είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι οι οποίοι να είναι στο ίδιο μήκος κύματος και να σκέφτονται τί ενέργειες να κάνουν για να αναπτύξουν το άθλημα και όχι για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του συλλόγου τους. Λείπει ουσιαστικά προβολή και οργάνωση σε όλα τα επίπεδα.
Τι θα συμβουλευες τωρα σε παίκτες και προπονητές;
Σε παίχτες και προπονητές θα συμβούλευα ότι το αύριο τους ανήκει και δεν είναι μακριά η μέρα που θα αρχίσουν να καρπώνονται τους κόπους τους.
Ποιά ειναι η πιο ευχάριστη σου ανάμνηση απο την Σάλα, μια στιγμή που απομονώνεις απο τότε;
Οι ευχάριστες αναμνήσεις είναι πολλές αλλά ξεχωρίζω την κατάκτηση του κυπέλλου το 2014.
Αυτή η συνέντευξη έγινε με σκοπό να μάθουν οι πιο νέοι την ιστορία του αθλήματος μέσα απο τους πρωτεργάτες του χώρου. Με έμφαση στους πρωταγωνιστές – δηλαδή τους παίκτες – επιχειρούμε να φωτογραφίσουμε τα πρώτα χρόνια του futsal στην χώρα μας για να μάθουν όλοι τις ανέκδοτες ιστορίες της εποχής εκείνης. Η επιλογή των προσώπων γίνεται χωρίς καμία διάθεση να ξεχωρίσουμε κάποιον βάση ικανοτήτων ή προσφοράς, αλλά με γνώμονα να προσεγγίσουμε ανθρωπους που δεν ειναι πλεον κοντά στο αθλημα αλλα αποτέλεσαν μέρος της ιστορίας του, και να τους επανασυστήσουμε στο ευρύ κοινό.