Γράφει ο Γιάννης Μοστριός – Προπονητής
Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι να μην ζει χωρίς να έχει λόγο. Σε κάθε στιγμή της ζωής του τα εγγενή και εξωγενή κίνητρα μας οδηγούν σε μεγάλες προκλήσεις ως ανθρώπους και ως εκπαιδευτές. Το κίνητρο ανεξαρτήτως κατηγορίας που είμαστε υπεύθυνοι, είτε πρόκειται για ομάδα αναψυχής, ερασιτεχνών, προπονητική ομάδα ή ομάδα υψηλού budget, επιβάλει να εργαζόμαστε αξιοπρεπώς, με προσκόλληση, μελέτη, βλέποντας την δυνατότητα αλλαγής επιδόσεων και συμπεριφορών αθλητών σε αγώνες, και μελλοντικά στη ζωή τους.
Οι λόγοι που βρίσκουμε για να κάνουμε κάτι που θέλουμε να κάνουμε, που μας φέρνει εκεί που θέλουμε, ψάχνοντας την ανάπτυξη αθλητών και την προσωπική εξέλιξη μας, ψάχνοντας να ενδυναμώσουμε πέραν όλων των άλλων και την ψυχική υγεία τους, πρέπει να διέπονται πάνω από όλα ,από την αληθινή και ειλικρινή αγάπη για το άθλημα. Πολλοί κάνουν συχνά αναφορές από το δικό τους σπίτι, θείους, γονείς, αδέρφια που μέσα από τις στάσεις τους μας έκαναν να έχουμε αγάπη για τον αθλητισμό και μας οδήγησε στην ενασχόληση στον αθλητισμό κάτι που στις μέρες μας δεν είναι εύκολο οικονομικά. Όταν έχουμε επαφή με έναν άλλο άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, η έμπνευση για να τον εκπαιδεύσουμε για futsal όπου οι διαδικασίες απαιτούν γνώση του αντικειμένου, κατανόηση των εννοιών και των συμπεριφορών που θα χρησιμοποιήσουν αργότερα στα παιχνίδια, πηγάζει από τις δικές μας εμπειρίες και πρέπει πάνω απο όλα να εμπνέει.
Οι νόρμες που υιοθετούμε για την δουλειά μας, επιδιώκοντας να μας ακούνε και να ακολουθούμε πολύ προσεκτικά μια ενιαία γραμμή, δεν χρειάζεται να μας λύνουν όλα τα προβλήματα ούτε να μας δίνουν όλες τις απαντήσεις. Ο καλύτερος τρόπος για να διδάσκουμε τακτική χωρίς ο αθλητής να χάνει τα ταλέντα του, είναι να επιδιώκουμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία που μας επιτρέπει να αξιολογούμε τη κάθε στιγμή και να εξυπηρετεί την γενικότερη εικόνα, που θα βγάλει βελτιωμένους αθλητές και όχι κομπιουτεράκια. Από αυτή την ανάλυση βρίσκοντας τρόπους επίλυσης και διορθώνοντας λάθη που μας κάνουν να αποκλίνουμε από τον γενικότερο στόχο και πολλές φορές μας οδηγούν να μην πετύχουμε, επιδιώκω να προσεγγίσω τους λόγους που κάποιος επιλέγει να γίνει προπονητής ποδοσφαίρου σάλας.
Αυτό που μας κάνει να ακολουθούμε και να θαυμάζουμε το άθλημα του φούτσαλ, είναι ο παράγοντας να μπορούμε να μαθαίνουμε ανά πάσα στιγμή νέες ενέργειες και συμπεριφορές, να εφαρμόζουμε παλιές τακτικές που δουλεύουν, και να είμαστε παρόντες στην εξέλιξη των αθλητών μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση από την συλλογικότητα μέσα από την ατομικότητα, την επίτευξη απλών μικρών στόχων και την βελτίωση των ανθρώπων που συνθέτουν μια ομάδα. Το ατομικό ταλέντο είναι αυτό το διαφορετικό που χρειάζεται για να προσελκύσεις στο Futsal φιλάθλους, νέα παιδιά, εμπορικότητα. Το συλλογικό αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που φέρνει αποτελέσματα, τους αφήνει όλους ευχαριστημένους, και αυτό που κάνει έναν προπονητή μέντορα, δάσκαλο, και εκπαιδευτή. Αυτή την ουσία έχει ο ρόλος μας στο futsal και για αυτό επιλέγουμε να προπονούμε αυτό το συναρπαστικό άθλημα έναντι άλλων. Ποτέ μονότονο, πάντα με εκπλήξεις, και μονίμως μεταλλασσόμενο, το ποδόσφαιρο σάλας έχει τόσα κεφάλαια να μάθεις όσα η εγκυκλοπαίδεια. Ίσως από τα λίγα αθλήματα που κανείς μπορεί να γίνει καλύτερος κάθε μέρα.
Η ευπάθεια που μερικές φορές δείχνουμε στην νίκη σαν αυτοσκοπό είναι κάτι συχνό, ριψοκίνδυνο, που σε εκθέτει, αλλά είναι και μέρος της διαδικασίας ωρίμανσης που βιώνουμε στην καθημερινότητα της προπόνησης, του αγώνα, μέσα από τα πολλά παιχνίδια, τα ταξίδια και τις εμπειρίες. Όλα αυτά καλά και κακά, κάνουν ενδιαφέρουσα τη δουλειά του προπονητή ενός αθλήματος τόσο δυναμικού και δημιουργικού, με στοιχεία στρατηγικής μπάσκετ, ρυθμού χάντμπολ, και υψηλής τεχνικής κατάρτισης. Ακόμα και με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά για την εκπαίδευση μας, πρέπει πάντα να εξελισσόμαστε, πάντα να παρατηρούμε, δίνοντας πάντα τη δυνατότητα να τροποποιήσουμε τον τρόπο σκέψης, να μεταμορφώσουμε ιδέες σε δύναμη για την ομάδα, να μπορούμε να παράγουμε ψυχική δύναμη εκεί που οι σωματικές δυνάμεις εγκαταλείπουν. Το πηγάδι δεν στερεύει αν το τροφοδοτούμε διαρκώς, αλλά κυρίως αν ζει μέσα μας η διαρκής αναζήτηση για βελτίωση.
Είναι επίσης συναρπαστικό πως ένας αθλητής, σαν μονάδα θα βελτιωθεί προπονώντας το μυαλό του και μετά το σώμα του, και να προσδώσει περισσότερη ποιότητα σε μια ομάδα. Το σύνηθες είναι ο αθλητής να λογίζει και να λογίζεται ως ένα έτοιμος παίκτης και χαρακτήρας σαν άτομο, και να μην επενδύει στην επιμόρφωση, την βελτίωση των σωματικών ικανοτήτων του, να μην αλλάζει τον τρόπο που παίζει, ακόμα κι αν αυτός δεν τον φέρνει εκεί που θα ήθελε. Αυτή η συνεχής “αναβάθμιση λογισμικού” είναι δουλειά του προπονητή, αυτό είναι το τελικό κέρδος και στην τελική αυτό που βελτιώνει συνολικά το επίπεδο του γενικότερου συνόλου.
Εύκολα δεν γίνεται τίποτα στην ζωή. Ο προπονητής σε ένα παιχνίδι οφείλει να αντιλαμβάνεται καλύτερα τα πράγματα να κρύβει άσους στο μανίκι του, να διαχειρίζεται χαρακτήρες, να βγάζει συστήματα που κερδίζουν, και να προβλέπει την εξέλιξη. Όλα αυτά χρειάζονται εκπαίδευση, μελέτη, κι ανοιχτό μυαλό. Το futsal είναι ένα στρατηγικό παιχνίδι, που όποια δυναμική και αν έχει η ομάδα, μπορεί να παιχτεί ισότιμα. Αρκεί να διαβάσει κανείς τα ψιλά γράμματα, να καταλάβει την εξίσωση, και να την λύσει.